Στερεοτακτική βιοψία μαστού

 Τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύχθηκε δυναμικά η στερεοτακτική βιοψία, ως μέθοδος βιοψίας των μη ψηλαφητών μαστογραφικών αλλοιώσεων. Η βιοψία αυτή, περισσότερο γνωστή ως μέθοδος Mammotome®, πραγματοποιείται με ένα σύστημα στερεοταξίας που επιτρέπει τον ακριβή τρισδιάστατο εντοπισμό της βλάβης του μαστού και μια συσκευή λήψης ιστού που λειτουργεί με αναρρόφηση και επιτρέπει την αφαίρεση μεγάλου αριθμού ιστοτεμαχίων από την ύποπτη περιοχή.  Η μέθοδος γίνεται υπό τοπική αναισθησία δια μέσου μικρής τομής στο δέρμα και με ευρεία κόπτουσα βελόνα (8 ή 11 gauge), η οποία  λαμβάνει  τα δείγματα χωρίς να είναι απαραίτητη η συνεχής είσοδος και έξοδος αυτής. Η βιοψία αυτή γίνεται πιο εύκολα με την ασθενή σε πρηνή θέση πάνω σε ειδικό στερεοτακτικό τραπέζι στο οποίο προσαρμόζεται η συσκευή λήψης ιστού.

Η πιο σύγχρονη τεχνική στερεοτακτικής βιοψίας είναι με τη χρήση της τεχνολογίας των ραδιοσυχνοτήτων (Breast Lesion Excision System – BLES®), όπου είναι δυνατή η λήψη πολύ μεγαλύτερου και ακέραιου ιστοτεμαχίου από την υπό εξέταση περιοχή, πράγμα που διευκολύνει την παθολογοανατομική εξέταση και περιορίζει στο ελάχιστο την πιθανότητα υποεκτίμησης της βλάβης. Πιο συγκεκριμένα, μόλις η βλάβη εντοπισθεί στερεοτακτικά στον μαστό, το συρμάτινο καλάθι την περικυκλώνει και με τη χρήση των ραδιοσυχνοτήτων την αποκόπτει και την αφαιρεί εξασφαλίζοντας επίσης καλή αιμόσταση.

Στο πέρας κάθε στερεοτακτικής βιοψίας, τοποθετείται στη δημιουργούμενη κοιλότητα μεταλλικός σημαντήρας (clip). Έτσι, στην περίπτωση που η βλάβη αφαιρεθεί πλήρως και αποδειχθεί κακοήθεια,  είναι δυνατός ο εντοπισμός μαστογραφικά της πάσχουσας περιοχής, η σήμανσή της με συρμάτινο οδηγό και ο περαιτέρω χειρουργικός θεραπευτικός χειρισμός. Η βιοψία διενεργείται υπό τοπική αναισθησία, διαρκεί περίπου 30 λεπτά, δεν απαιτείται συρραφή του τραύματος ενώ μετά το πέρας της η ασθενής επιστρέφει με ασφάλεια στο σπίτι της.

Οι περιορισμοί εφαρμογής της στερεοτακτικής βιοψίας περιλαμβάνουν βλάβες που βρίσκονται πολύ κοντά στην επιφάνεια του δέρματος ή στο θωρακικό τοίχωμα  οπότε και μπορεί να χρειαστεί ανοιχτή χειρουργική βιοψία.

Τα πλεονεκτήματα της ελάχιστα επεμβατικής βιοψίας συνοπτικά είναι:

  • Πολύ μικρή ουλή δέρματος
  • Μικρή διάρκεια
  • Γρήγορη ανάρρωση, η ασθενής επιστρέφει στις καθημερινές δραστηριότητές της εντός 24 ωρών
  • Ακριβής και ασφαλής τοποθέτηση της βελόνας βιοψίας στη βλάβη με αποτέλεσμα τον περιορισμό των ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων
  • Πιθανότητα πλήρους αφαίρεσης της ύποπτης βλάβης εάν το μέγεθός της είναι μικρό
  • Αποφυγή χειρουργικής επέμβασης εάν η βιοψία είναι αρνητική
  • Σωστό σχεδιασμός του χειρουργείου και πλήρης ενημέρωση της ασθενούς εάν η βιοψία είναι θετική για κακοήθεια
  • Χαμηλό κόστος

Αν και έως σήμερα το σύστημα BLES βρίσκει εφαρμογή μόνο στη βιοψία των μη ψηλαφητών μαστογραφικών αλλοιώσεων, με βάση τα αποτελέσματα νεότερων μεγάλων μελετών στη διεθνή βιβλιογραφία, μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μελλοντική θεραπευτική χρήση της μεθόδου ειδικά σε βλάβες υψηλού κινδύνου ανάπτυξης κακοήθειας όπως η άτυπη επιθηλιακή υπερπλασία.

 

[...]

Χειρουργική Βιοψία

Σε κάθε περίπτωση ύποπτης βλάβης στον μαστό, η τεκμηρίωση της κακοήθειας με βιοψία είναι απαραίτητη πριν την απόφαση για την τελική θεραπευτική αντιμετώπιση.

Για αρκετές δεκαετίες η ανοιχτή χειρουργική βιοψία αποτέλεσε την μέθοδο εκλογής για την διάγνωση του καρκίνου.

[...]

Βιοψία δια Κόπτουσας Βελόνας

Με την τεχνική αυτή λαμβάνονται ολόκληρα ιστοτεμαχίδια από την ύποπτη περιοχή, κάτι που επιτρέπει την ακριβή ταυτοποίηση του ιστολογικού τύπου της βλάβης καθώς και τον καθορισμό του βαθμού διαφοροποίησης, των ορμονικών υποδοχέων και άλλων παραμέτρων του όγκου.

Η βιοψία πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία μέσω μικρής τομής του δέρματος. Πρόκειται για εύκολη, ανώδυνη εξέταση, που εξασφαλίζει οριστική παθολογοανατομική διάγνωση με σπάνιες επιπλοκές την ήπια εκχύμωση ή και αιμάτωμα στον μαστό.

[...]

Βιοψία δια Λεπτής Βελόνας

Πρόκειται για μια γρήγορη, εύκολη, χαμηλού κόστους και με ελάχιστες επιπλοκές εξέταση.

Χρησιμοποιείται κυρίως στη διερεύνηση μικρών συμπαγών βλαβών, στην παροχέτευση κυστικών σχηματισμών, σε περίπτωση που το μέγεθός τους είναι μεγάλο, καθώς και στην προεγχειρητική αξιολόγηση των μασχαλιαίων λεμφαδένων.

Τα κυριότερα μειονεκτήματά της είναι ότι δεν μπορεί να διακρίνει τον in situ από τον διηθητικό καρκίνο, ούτε να παρέχει επιπλέον χαρακτηριστικά του καρκίνου, όπως ο βαθμός διαφοροποίησης (grade), η έκφραση ορμονικών υποδοχέων κ.α.

[...]

Επεμβάσεις Θηλής

Εκτομή Θηλαίων Πόρων

Οι θηλαίοι πόροι είναι οι «αγωγοί» με τους οποίους, κατά τον θηλασμό, μεταφέρεται το μητρικό γάλα από τον μαστό στη θηλή. Εκτομή ενός ή περισσοτέρων θηλαίων πόρων απαιτείται σε επίμονη, έντονη και μη υφέσιμη παρουσία εκκρίματος από τη θηλή, ή όταν υπάρχει πρόσμιξη αίματος στο έκκριμα της θηλής, αφού φυσικά αποκλεισθεί κάποια άλλη παθολογική αιτία.

Η επέμβαση εκτομής θηλαίων πόρων γίνεται με γενική αναισθησία, μέσω μιας μικρής τομής στην περιφέρεια της θηλαίας άλω ή στη βάση της θηλής και αφού αναγνωριστεί ο ένας ή περισσότεροι του ενός παθολογικοί πόροι γίνεται αφαίρεσή τους. Ο ιστός που αφαιρείται αποστέλλεται για παθολογοανατομική εξέταση, ώστε να διευκρινιστεί η αιτία της ύπαρξης του εκκρίματος από τη θηλή και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο κακοήθειας. Η αιτία πάντως εμφάνισης εκκρίματος από τη θηλή είναι συνήθως καλοήθης και αφορά κάποιο ενδοπορικό θήλωμα, πορεκτασία ή ινοκυστικές αλλαγές του μαστού.

Παρόλο που η επέμβαση εκτομής θηλαίων πόρων είναι μικρής βαρύτητας, η σημασία της είναι μεγάλη, καθώς ακόμη αποτελεί τη μοναδική διεθνώς αποδεκτή και τεκμηριωμένη παρέμβαση τόσο για τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία του εκκρίματος της θηλής. Άλλες τεχνικές, όπως η ενδοσκόπηση θηλαίων πόρων, ή το «Παπ τεστ μαστού» (Nipple aspiration Fluid – NAF) βρίσκονται ακόμα υπό αξιολόγηση.

Μετά από επέμβαση εκτομής θηλαίων πόρων, μπορεί να εμφανίζεται μια υπαισθησία στην περιοχή της θηλής, η οποία συχνότερα είναι μικρή και παροδική.

[...]

Επεμβάσεις Μαστού

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού έχει δύο κύριους πυλώνες, με τον πρώτο να αφορά την τοπική θεραπεία της νόσου και τον δεύτερο τη σταδιοποίηση της νόσου. Το σημαντικότερο κομμάτι της τοπικής θεραπείας είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου, με ή χωρίς μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία.

Επεμβάσεις Διατήρησης του μαστού – Ευρεία ογκεκτομή

Παραδοσιακά, η χειρουργική θεραπεία του καρκίνου του μαστού περιελάμβανε την αφαίρεση όλου του μαστού (μαστεκτομή). Εντούτοις, μεγάλες μελέτες απέδειξαν με σαφήνεια ότι η ευρεία ογκεκτομή, δηλαδή η εκτομή της πάσχουσας περιοχής, σε υγιή όρια, έχει το ίδιο ογκολογικό αποτέλεσμα με την αφαίρεση όλου του μαστού, όταν βέβαια συνδυάζεται με μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία.

Η ευρεία ογκεκτομή λοιπόν είναι η επέμβαση κατά την οποία ο χειρουργός αφαιρεί το τμήμα του μαστού που περιλαμβάνει την κακοήθεια μαζί με τμήμα φυσιολογικού ιστού στην περιφέρειά του. Η επέμβαση εκτελείται υπό γενική αναισθησία, όπως οι περισσότερες επεμβάσεις του μαστού, και συνοδεύεται συνήθως με έλεγχο των λεμφαδένων της μασχάλης (τεχνική του «λεμφαδένα φρουρού»). Το τμήμα του μαστού που αφαιρείται, αποστέλλεται για παθολογοανατομική εξέταση και εάν τα όρια πέριξ του όγκου δεν περιέχουν καρκινικά κύτταρα, δεν απαιτείται περαιτέρω παρέμβαση στο μαστό.

Κάθε επέμβαση διατήρησης του μαστού (ευρεία ογκεκτομή), συνοδεύεται απαραίτητα από μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία με στόχο την καταστροφή καρκινικών κυττάρων που ίσως παραμένουν και την αποφυγή επανεμφάνισης της νόσου. Σε περίπτωση που για κάποιο λόγο δεν μπορεί να υποβληθεί η ασθενής σε ακτινοθεραπεία, μπορεί να επιλεγεί άλλος τύπος χειρουργικής θεραπείας (π.χ. μαστεκτομή).

Η ευρεία εκτομή ενός όγκου κατά κανόνα δεν αλλάζει την εμφάνιση του μαστού. Σε μερικές περιπτώσεις όμως, όταν το μέγεθος του μαστού που αφαιρείται υπερβαίνει το 15-20% του συνολικού μεγέθους του μαστού, μπορεί να επηρεαστεί το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα. Στην περίπτωση αυτή τη λύση δίνει η Ογκοπλαστική Χειρουργική που περιλαμβάνει μια σειρά από εξειδικευμένες χειρουργικές τεχνικές, με σκοπό να επιτευχθεί ένα αποδεκτό αισθητικό αποτέλεσμα, χωρίς να αλλάζει η ογκολογική ασφάλεια της επέμβασης.

Απλή Μαστεκτομή

Στη σύγχρονη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού γίνεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσπάθεια να διατηρείται ο μαστός. Υπολογίζεται ότι στο 60-80% των περιπτώσεων μπορεί να αποφευχθεί η μαστεκτομή. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατή μια επέμβαση διατήρησης του μαστού και προτείνεται η μαστεκτομή. Τέτοιες περιπτώσεις είναι:

  • Η ύπαρξη μεγάλου όγκου σε αναλογία με τον υπόλοιπο μαστό, όπου μια επέμβαση διατήρησης του μαστού θα προκαλούσε έντονη δυσμορφία και θα είχε μη αποδεκτό αισθητικό αποτέλεσμα
  • Η ύπαρξη πολυεστιακής ή πολυκεντρικής νόσου δηλαδή παρουσία εστιών με κακοήθεια σε διαφορετικές περιοχές του μαστού
  • Η παρουσία εκτεταμένου ενδοπορικού καρκινώματος (DCIS)
  • Η αδυναμία διενέργειας μετεγχειρητικής ακτινοθεραπείας λόγω ατομικού ιστορικού προηγηθείσας ακτινοθεραπείας ή λόγω κάποιας συνυπάρχουσας πάθησης που την αποκλείει (π.χ. αυτοάνοσα νοσήματα)

Η μαστεκτομή γίνεται με γενική αναισθησία και συνοδεύεται και αυτή με επέμβαση στη μασχάλη (είτε τεχνική «λεμφαδένα φρουρού», είτε λεμφαδενικό καθαρισμό μασχάλης). Κατά τη διάρκεια της μαστεκτομής γίνεται εκτομή όλου του μαστού μαζί με τμήμα δέρματος που περικλείει τη θηλή, χωρίς να αφαιρούνται μύες του θωρακικού τοιχώματος.

Σε περίπτωση που είναι εφικτή η ταυτόχρονη αποκατάσταση του μαστού, εφαρμόζονται νεότερες τεχνικές όπως η μαστεκτομή με διατήρηση του δέρματος ή η μαστεκτομή με διατήρηση του δέρματος και της θηλής σε συνδυασμό με τοποθέτηση κάποιου ενθέματος σιλικόνης, ή τη μεταφορά αυτόλογου μυοδερματικού κρημνού στην πάσχουσα περιοχή.

Βέβαια, η αποκατάσταση του μαστού μπορεί να γίνει είτε στο ίδιο χειρουργείο (άμεση αποκατάσταση), είτε σε επόμενη επέμβαση, αφού έχει ολοκληρωθεί οποιαδήποτε περαιτέρω τοπική ή συστηματική θεραπεία (ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία).

Μαστεκτομή με διατήρηση του δέρματος – Skin Sparing Mastectomy (SSM)

Η μαστεκτομή με διατήρηση του δέρματος αποτελεί μια παραλλαγή της απλής μαστεκτομής, κατά την οποία αφαιρείται ολόκληρος ο μαστός, με διατήρηση όμως του μεγαλύτερου μέρους του δέρματος αυτού, έτσι ώστε να δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για άμεση αποκατάσταση του μαστού. Συνήθως εκτελείται με μια τομή γύρω από τη θηλαία άλω και μέσω της τομής αυτής διενεργείται τόσο η επέμβαση στον μαστό όσο και τυχόν επέμβαση στη μασχάλη.

Αφού ολοκληρωθεί η μαστεκτομή με διατήρηση του δέρματος, ακολουθεί η αποκατάσταση του μαστού είτε με τοποθέτηση ενός ενθέματος (προσωρινού διατατήρα ιστών ή μόνιμο ένθεμα σιλικόνης), είτε με μεταφορά αυτόλογου μυοδερματικού κρημνού. Σε κάθε περίπτωση γίνεται εξατομίκευση της θεραπευτικής παρέμβασης ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αλλά και τις επιθυμίες και τις ανάγκες της ασθενούς, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα.

Μετά την ολοκλήρωση οποιασδήποτε τοπικής ή συστηματικής θεραπείας που μπορεί να χρειαστεί, ακολουθεί ανακατασκευή της θηλής και της θηλαίας άλω ώστε το τελικό αποτέλεσμα να προσεγγίζει το φυσικό στήθος.

Μαστεκτομή με διατήρηση της θηλής – Nipple and Skin Sparing Mastectomy (NSM)

Η διατήρηση της θηλής στις επεμβάσεις του μαστού αποτελεί σημαντικό παράγοντα τόσο για το αισθητικό αποτέλεσμα, όσο και για την ψυχολογία της ασθενούς. Στη μαστεκτομή με διατήρηση της θηλής, διατηρείται τόσο το δέρμα του μαστού όσο και η θηλή με την θηλαία άλω. Η τομή γίνεται συνήθως είτε περιθηλαία, είτε στην υπομαστική πτυχή και ακολουθεί άμεση αποκατάσταση, συνήθως με τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης.

Ο τύπος αυτός μαστεκτομής χρησιμοποιείται κατά κανόνα στις περιπτώσεις προφυλακτικής μαστεκτομής (π.χ. σε μετάλλαξη των γονιδίων BRCA 1/2), αλλά και σε περιπτώσεις κακοήθειας που δεν εντοπίζεται κοντά στη θηλή. Η απόφαση όμως για διατήρηση της θηλής γίνεται και διεγχειρητικά, διότι πρέπει να τεκμηριωθεί με ταχεία βιοψία η απουσία καρκινικών κυττάρων ακριβώς πίσω από τη θηλή, ώστε αυτή να διατηρηθεί χωρίς να επηρεαστεί η ογκολογική ασφάλεια της επέμβασης.

Μεγάλες μελέτες των τελευταίων ετών έχουν αποδείξει με ισχυρά στοιχεία ότι η ογκολογική ασφάλεια της τεχνικής αυτής παραμένει ίδια σε σχέση με την απλή μαστεκτομή ή τη μαστεκτομή με διατήρηση μόνο του δέρματος, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι εκτελείται από μια εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα, που τηρεί τους κανόνες ογκολογικής ασφάλειας.

[...]

Επεμβάσεις Μασχάλης

Βιοψία Φρουρού Λεμφαδένα

Η μασχαλιαία χώρα είναι η περιοχή στην οποία κατεξοχήν βρίσκονται οι λεμφαδένες που παροχετεύουν τον μαστό. Μπορεί οι λεμφαδένες, ως όργανο του ανοσοποιητικού, να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της φλεγμονής, αποτελούν όμως και θέσεις που μεθίστανται τα καρκινικά κύτταρα του καρκίνου του μαστού.

Ο «λεμφαδένας φρουρός» είναι ο πρώτος στην αλυσίδα των λεμφαδένων που δέχεται τη λέμφο από τον μαστό. Συνεπώς και τα καρκινικά κύτταρα σε περίπτωση κακοήθειας θα περάσουν πρώτα από τον λεμφαδένα αυτό.

Έτσι, η δυνατότητα ανεύρεσης του λεμφαδένα φρουρού αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς εάν τον εντοπίσουμε και αποδείξουμε με ταχεία βιοψία, την απουσία καρκινικών κυττάρων στον λεμφαδένα αυτό, τότε οι πιθανότητες προσβολής των υπόλοιπων λεμφαδένων της μασχάλης είναι σχεδόν μηδενικές.

Ως εκ τούτου δεν είναι αναγκαία η διενέργεια λεμφαδενικού καθαρισμού της μασχάλης και αποφεύγονται σοβαρές παρενέργειες όπως ο σχηματισμός λεμφοιδήματος, η διαταραχή της αισθητικότητας και της κινητικότητας του άνω άκρου.

Η μέθοδος του λεμφαδένα φρουρού πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις ασθενείς με κακοήθεια του μαστού, εφόσον δεν υπάρχουν κλινικά ύποπτοι λεμφαδένες στη μασχάλη, πράγμα που ελέγχεται τόσο με την ψηλάφηση όσο και με τον υπερηχογραφικό έλεγχο. Για τη σήμανση του λεμφαδένα φρουρού χρησιμοποιούνται χρωστικές, ραδιενεργά στοιχεία ή και τα δύο.

Η βιοψία του λεμφαδένα φρουρού γίνεται είτε από την  τομή της επέμβασης είτε με μια μικρή ξεχωριστή τομή στη μασχάλη. Οι επιπλοκές της μεθόδου δεν είναι συχνές.  Συνήθως παρατηρείται υπέρχρωση του δέρματος από τη χρωστική ουσία, που υφίεται μόνη της εντός 4-6 εβδομάδων.

Δειγματοληψία μασχαλιαίων λεμφαδένων

Η δειγματοληψία μασχαλιαίων λεμφαδένων έχει σκοπό την αφαίρεση μικρού αριθμού (4-6) λεμφαδένων από την περιοχή της μασχάλης και την εξέτασή τους ώστε να διαπιστωθεί αν είναι προσβεβλημένοι από τη νόσο και αναλόγως να προχωρήσουμε ή όχι σε λεμφαδενικό καθαρισμό της μασχάλης. Στις μέρες μας έχει αντικατασταθεί σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από τη βιοψία φρουρού λεμφαδένα.

Κάποιες φορές, μετά από δειγματοληψία μασχαλιαίων λεμφαδένων μπορεί να εμφανιστεί υπαισθησία (μούδιασμα) στην περιοχή της μασχάλης, η οποία μπορεί να είναι παροδική ή μόνιμη. Ο κίνδυνος εμφάνισης λεμφοιδήματος είναι σαφώς μικρότερος από αυτόν του λεμφαδενικού καθαρισμού της μασχάλης, εντούτοις παραμένει υπαρκτός.

Λεμφαδενικός καθαρισμός μασχάλης

Παλαιότερα, η χειρουργική αντιμετώπιση μιας κακοήθειας στον μαστό περιελάμβανε τη συναφαίρεση και όλων των μασχαλιαίων λεμφαδένων. Στη σύγχρονη όμως εποχή της χειρουργικής αντιμετώπισης του καρκίνου του μαστού, με τη χρήση της τεχνικής της βιοψίας του “ λεμφαδένα φρουρού ”, αποφεύγουμε περίπου τρεις στους τέσσερις λεμφαδενικούς καθαρισμούς. Πλέον, ο λεμφαδενικός καθαρισμός της μασχάλης εκτελείται είτε σε περίπτωση που προεγχειρητικά έχουν εντοπιστεί παθολογικοί μασχαλιαίοι λεμφαδένες, είτε μετά από θετική βιοψία φρουρού λεμφαδένα.

Η διενέργεια λεμφαδενικού καθαρισμού της μασχάλης κάποιες φορές συνοδεύεται από εμφάνιση μετεγχειρητικών επιπλοκών που μπορεί να μην είναι απειλητικές για τη ζωή, εντούτοις μπορεί να έχουν μικρότερη ή μεγαλύτερη επίπτωση στην ποιότητα ζωής μετά από την επέμβαση. Συχνότερα μπορεί να εμφανιστεί μετεγχειρητικός πόνος, υπαισθησία (μούδιασμα) στην περιοχή της μασχάλης και του βραχίονα ή να αναπτυχθεί μια ορώδης συλλογή στην περιοχή της μασχάλης.

Οι επιπλοκές αυτές είναι συνήθως παροδικές και υφίονται αυτόματα μετά από μερικές εβδομάδες. Λιγότερο συχνή, αλλά πιο σημαντική επιπλοκή είναι η ανάπτυξη λεμφοιδήματος στο σύστοιχο άνω άκρο, η οποία εμφανίζεται σε περίπου 10-15% των ασθενών που υποβάλλονται σε λεμφαδενικό καθαρισμό της μασχάλης και οφείλεται στη “συμφόρηση” του λεμφικού δικτύου, καθώς οι λεμφαδένες που αφαιρούνται για να επιτευχθεί το επιθυμητό ογκολογικό αποτέλεσμα, συμμετέχουν και στη λεμφική παροχέτευση του άνω άκρου. Το λεμφοίδημα μπορεί να είναι από ήπιο έως σοβαρό και να επηρεάζει σε άλλοτε άλλο βαθμό την ποιότητα ζωής της ασθενούς.

[...]

Βιοψίες Μαστού

Οποιαδήποτε αλλοίωση κρίνεται κλινικά ή ακτινολογικά ύποπτη (BI-RADS 4-5), χρήζει βιοψίας.

Παλαιότερα, η βιοψία μιας αλλοίωσης του μαστού γινόταν στο χειρουργείο. Στις περιπτώσεις μάλιστα μη ψηλαφητής βλάβης γινόταν σήμανση της ύποπτης περιοχής με συρμάτινο οδηγό (hook wire) είτε στερεοπτακτικά είτε υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση για να μπορεί στη συνέχεια αυτή να αφαιρεθεί στο χειρουργείο.

Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι η προεγχειρητική διάγνωση των αλλοιώσεων του μαστού είναι υψίστης σημασίας, καθώς από τη μια μεριά αποφεύγεται η άσκοπη χειρουργική επέμβαση στις περιπτώσεις που η βιοψία αποδεικνύει μία καλοήθη αλλοίωση και από την άλλη, σε περίπτωση κακοήθειας, μπορεί να γίνει σωστός σχεδιασμός της χειρουργικής παρέμβασης.

Οι κύριες ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι που εφαρμόζονται πλέον για την προεγχειρητική διάγνωση περιλαμβάνουν την κυτταρολογική εξέταση δια λεπτής βελόνης (συνήθως 21-23 gauge) και την ιστολογική βιοψία δια κόπτουσας βελόνης (συνήθως 8-14 gauge).

Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να γίνει καθοδήγηση από μαστογράφο (στερεοταξία) ή από υπερηχοτομογράφο ώστε να επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ακρίβεια.

Βιοψία δια λεπτής βελόνας

Βιοψία διά κόπτουσας βελόνας

Στερεοτακτική βιοψία μαστού

Χειρουργική βιοψία

[...]