Ως καρκίνος του μαστού που σχετίζεται με την κύηση ορίζεται η εμφάνιση καρκίνου κατά τη διάρκεια της κύησης, έως και ένα χρόνο μετά τον τοκετό, καθώς και κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Η εμφάνιση καρκίνου του μαστού στην κύηση είναι σπάνια και η συχνότητά της παγκοσμίως ανέρχεται σε περίπου 1 περίπτωση ανά 5.000 εγκυμοσύνες. Δυστυχώς, οι καρκίνοι αυτοί είναι κατά κανόνα πιο επιθετικοί και διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο, πράγμα που επιβαρύνει την πρόγνωση των ασθενών αυτών.

Ο μαστός υπόκειται σε αλλαγές κατά τη διάρκεια της κύησης, καθώς αυξάνεται σε μέγεθος και πυκνώνουν τα αδενικά του στοιχεία. Οι αλλαγές αυτές κάνουν πιο δύσκολη την ανίχνευση αλλοιώσεων, είτε κλινικά είτε απεικονιστικά. Συνήθως, οποιοδήποτε νέο ψηλαφητό ογκίδιο αξιολογείται αρχικά με κλινική εξέταση και υπερηχογράφημα. Ο υπέρηχος είναι τελείως ακίνδυνος για το έμβρυο, ενώ αν απαιτηθεί μαστογραφία, θα χρησιμοποιηθεί ποδιά ακτινοπροστασίας για το έμβρυο. Η ασφάλεια της μαγνητικής μαστογραφίας στην κύηση, δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς και η χρήση της σκιαγραφικής ουσίας αντενδείκνυται.

Οποιαδήποτε ύποπτη αλλοίωση πρέπει να διερευνάται με βιοψία που προτείνεται να γίνεται διαδερμικά και με τοπική αναισθησία. Εάν τελικά τεθεί η διάγνωση καρκίνου, θα αντιμετωπιστεί με τις  γενικές αρχές αντιμετώπισης της νόσου στον γενικό πληθυσμό, με τη διαφορά ότι η θεραπευτική προσέγγιση θα συναποφασιστεί εξατομικευμένα για την κάθε ασθενή, με βάση το στάδιο της νόσου, το τρίμηνο της κύησης και με γνώμονα την ασφάλεια τόσο του εμβρύου όσο και της μητέρας.

Μια γυναίκα που διαγιγνώσκεται με κακοήθεια του μαστού κατά τη διάρκεια της κύησης πρέπει να γνωρίζει ότι σε καμία περίπτωση η ύπαρξη της κακοήθειας στον μαστό δεν επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου. Έτσι, στις περισσότερες περιπτώσεις, η κύηση μπορεί να συνεχιστεί παράλληλα με τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού.

Χειρουργική επέμβαση: Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας του καρκίνου του μαστού στην κύηση και μπορεί να διενεργηθεί με ασφάλεια κατά τη διάρκειά της. Καθώς η χορήγηση ακτινοθεραπείας που απαιτείται μετά από επεμβάσεις διατήρησης του μαστού μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο έμβρυο, στις περισσότερες περιπτώσεις και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο, προτείνεται μαστεκτομή και η αποκατάσταση του μαστού θα γίνει σε δεύτερο χρόνο.

Όσον αφορά στις επεμβάσεις στη μασχάλη, πολύ συχνά απαιτείται λεμφαδενικός καθαρισμός, καθώς η ασφάλεια των σκιαγράφησης του λεμφαδένα φρουρού δεν έχει αποσαφηνιστεί επαρκώς.

Χημειοθεραπεία: Συγκεκριμένοι συνδυασμοί χημειοθεραπευτικών μπορούν να χορηγηθούν κατά τη διάρκεια της κύησης με ασφάλεια. Η χημειοθεραπεία θα πρέπει βέβαια να αποφεύγεται στο πρώτο τρίμηνο της κύησης, λόγω της δυσμενούς επίπτωσής της στην ανάπτυξη των οργάνων του εμβρύου, ενώ επίσης θα πρέπει να διακόπτεται 3-4 εβδομάδες πριν τον τοκετό, για να αποφευχθούν ενδεχόμενες επιπλοκές. Σε περίπτωση γαλουχίας, αυτή θα πρέπει να διακοπεί, καθώς τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα αποβάλλονται και στο μητρικό γάλα.

Ακτινοθεραπεία: Η ακτινοθεραπεία πρέπει να αποφεύγεται σε όλα τα στάδια της κύησης. Σε διάγνωση κακοήθειας στον μαστό στο τελευταίο τρίμηνο της κύησης, μπορεί να επιλεγεί κάποια επέμβαση διατήρησης του μαστού και η ακτινοθεραπεία να μετατεθεί για μετά τον τοκετό.

Ορμονοθεραπεία: Η ορμονοθεραπεία κατά τη διάρκεια της κύησης έχει ενοχοποιηθεί για εμφάνιση κολπικής αιμορραγίας, αυτόματων αποβολών και εμβρυϊκών θανάτων. Για τον λόγο αυτό αντενδείκνυται η χορήγησή της κατά την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία.

Στοχευμένες θεραπείες: Οι στοχευμένες θεραπείες, με κυριότερο εκπρόσωπο την αναστολή του υποδοχέα HER2 με το trastuzumab, αντενδείκνυνται στην κύηση και τη γαλουχία, λόγω των ανωμαλιών που προκαλούν στο έμβρυο.